Ürkek

Mavi bir tren geçiyor.
Çocukluğumdan bir an geliyor aklıma.
Yanımda sevgilim.
Onun da anıları var mavi trenli.
Çocukluğundan.
Saflığından, savunmasızlığından.
Artık çıplak kalmak istemiyor kimse.
Büyümek böyle bir şey.
Öğreniyoruz ve öğrendiklerimizle izliyoruz geçip giden trenleri.
Ve o trenler bu yüzden durmadan geçip gidiyorlar.
Öğrettiklerinden değil, öğrendiklerimizden.

Yanımda sevgilim.
Susuyoruz aklımızda anılarımızla.
Ve trenlerin biri gidiyor, biri geliyor.
Ve trenlerin hepsi geçip gidiyor biz seyrederken.