Masa oyunlarını hiç sevemedim. Monopoliden scrabble a. Öyle ya da böyle oynamayan ya da oynamak zorunda kalmayan şanslı birisi var mı ki bunları?
Tam geçti artık derken bir baktım ki hayatım da bir nevi monopoli. Bir döngü halinde birbirinin türevi ve birbirinden gereksiz adımlar. Monopoli bir türlü bitmek bilmez ya, sıkıntıdan patlarsın ama bir ileri iki geri derken bir türlü tamamlanmaz o döngüsellik. Hayat da öyle bitmiyor işte, kalbim durmuyor. "Pes ettim, her türlü başarısızlık ithamını göze alıyorum." demek hakkı bile yok. "Annem çağırdı gitmem gerek, iznim bitti."ler de kurtarmaz. Buradan bir çıkış yok mu şöyle en acilinden?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder